Ładowanie...
+ opłata serwisowa uzależniona od typu lotu 69 -129 zł
LANGM_JS_PLUS_FLIGHT_TYPE_TF_DISCLAIMER
Wenecja uchodzi za najromantyczniejsze miasto świata, a tutejszy karnawał obrósł legendą: już w XIX wieku ludzie z całej Europy zjeżdżali się, by poczuć atmosferę tajemniczej i niebezpiecznej zabawy w maskach. Wenecja została bohaterką wielu książek i filmów, utrwalono ją na licznych obrazach – sama też jest dziełem sztuki zawieszonym pomiędzy wodami Adriatyku a pogodnym, włoskim niebem. Szczyci się fascynującą historią pełną mrocznych i romantycznych epizodów, momentów chwały i upadku. Wenecja uważano za miasto rozpusty i światowego handlu. Trudno też o miejsce bardziej przesiąknięte sztuką. Tysiące ludzi nadal przybywają do Wenecji, by poddać się jej zniewalającemu urokowi, który nie przemija mimo kilkuset lat burzliwych dziejów.
Tanie loty Bydgoszcz Wenecja
Tanie loty Gdańsk Wenecja
Tanie loty Kraków Wenecja
Tanie loty Katowice Wenecja
Tanie loty Łódź Wenecja
Tanie loty Lublin Wenecja
Tanie loty Poznań Wenecja
Tanie loty Rzeszów Wenecja
Tanie loty Szczecin Wenecja
Tanie loty Warszawa Wenecja
Tanie loty Wrocław Wenecja
Największym skarbem Wenecji jest jej upadek – to właśnie dzięki temu, że nastąpił schyłek jej potęgi, czas zatrzymał się w miejscu i to, co uwiecznił w XVIII wieku na płótnie mistrz Canaletto, stoi i nadal oczarowuje przybyszów z innych stron. Zadziwiające, że w wielu narracjach pojawia się Wenecja jako miejsce spotkania życia i śmierci: tak jest u Thomasa Manna, Brodskiego, Andruchowycza, Lubeckiego. Jest krainą melancholii i piękna, bo nieustannie toczy się walka z morzem o przetrwanie tego, co zostało stworzone na przekór wszelkim prawom. Może to dlatego wybudowano na lagunie tyle kościołów.
Miasto założono w V wieku. Pierwsi mieszkańcy uciekali przed Hunami, ale zamiast zbudować solidną, otoczoną murami osadę, osiedli na torfowiskach. Od panowania Justyniana I miejsce znajdowało się we władzy Bizancjum, ale z czasem wybijało się na niezależność. Pierwszym, otoczonym legendą dożą był Paoluccio Anafesto, ale historycy uznają istnienie republiki dopiero od rządów Orso Ipato w VIII wieku. W czasie sporu o strefy wpływów między Bizancjum a Imperium Karolińskim na początku IX wieku Republika Wenecka wywalczyła sobie de facto niezależność, choć formalnie pozostała pod kuratelą bizantyjską. To niewielkie miasto-państwo stało się wkrótce sercem światowego handlu, kontrolując ściśle dystrybucję jedwabiu i przypraw. Błogosławieństwem okazały się czasy wypraw krzyżowych – wiele z nich korzystało z transportu republiki, który okazywał się intratnym przedsięwzięciem. Dzięki wyprawom rozkwitała wymiana handlowa z Bliskim Wschodem. W 1177 r. doża Sebastiano Ziani dzięki talentowi dyplomatycznemu pomógł w zakończeniu schizmy i doprowadził do porozumienia między cesarzem Fryderykiem Barbarossą i papieżem Aleksandrem III, za co został nagrodzony pierścieniem symbolizującym panowanie Wenecji nad wodami. Było to początkiem corocznego święta zaślubin republiki z morzem. Kolejne lata mijały na podbojach, kontraktach i spiskowaniu, aż do wzrostu znaczenia Genui wspieranej przez Bizancjum. O ile pierwsze wojny mimo militarnych sukcesów Genui skończyły się korzystnie dla republiki, o tyle późniejsze konflikty zapowiadały zmierzch jej potęgi. W drugiej połowie XIII wieku Wenecja straciła Dalmację na rzecz Węgier oraz przegrywała w walkach z koalicją Austrii, Genui i Padwy. W kolejnym stuleciu Wenecja zdołała zbudować zaplecze lądowe Terrafermę i odbudować potęgę. Zainteresowania polityczne skupiły się w tym czasie na terenie północnych Włoch, a walki toczono z Mediolanem, aż do upadku monarchii, następnie ze Sforzą roszczącym sobie prawa do tronu i będącą u szczytu potęgi Florencją. Zaangażowanie w te konflikty – mimo że zakończyły się trwałym pokojem w Lodi w 1454 r., osłabiło pozycję Wenecji, która musiała układać się z Imperium Osmańskim, co rusz łamiącym postanowienia kolejnych traktatów i odbierającym większość zdobyczy weneckich. Niezwykłą okazją stało się pozyskanie Królestwa Cypru przez poparcie pretensji do tronu Jakbua Bastarda i ożenienie go z Wenecjanką. W tym samym czasie osiągnięta w wyniku wojen włoskich pozycja na półwyspie okazała się całkiem mocna. Nie podobało się to chyba nikomu w Europie – zawiązano Ligę w Campai (1508-1510), ale mimo przytłaczającej siły przeciwników i początkowych porażek Wenecja zręcznie prowadziła politykę i skłóciła członków porozumienia. Kolejne lata to wstąpienie do Ligi Świętej (przeciw Francji) i zawiązanie sojuszu z Francją oraz walka w kolejnych wojnach włoskich. Sytuacja na arenie politycznej zmieniała się błyskawicznie, a na horyzoncie pojawiło się widmo dawnego wroga – Turcji. W tym samym czasie dokonały się niezwykłe zmiany w geografii świata – zaczęto eksploatację obu Ameryk, drogą morską docierano do Indii. To był początek końca. Kolejne konflikty z Austrią, państwami włoskimi, a przede wszystkim z Turcją oraz brak zręcznych polityków doprowadziły do rozbioru państwa między napoleońską Francję i cesarstwo Habsburgów. Tysiącletnia republika upadła.
Tanie loty Aegean Air Wenecja
Tanie loty Air France Wenecja
Tanie loty Alitalia Wenecja
Tanie loty British Airways Wenecja
Tanie loty Norwegian Wenecja
Tanie loty Ryanair Wenecja
Tanie loty Adria Airways Wenecja
Tanie loty Lufthansa Wenecja
Tanie loty LOT Wenecja
Tanie loty Swiss Wenecja
Tanie loty Czech Airlines Wenecja
Tanie loty Austrian Airlines Wenecja
Tanie loty Ukraine Intl Airlines Wenecja
Tanie loty SAS Wenecja
Tanie loty Brussels Airlines Wenecja
Tanie loty EasyJet Wenecja
Tanie loty Vueling Airlines Wenecja
Tanie loty WizzAir Wenecja
Patronem republiki był święty Marek, nic więc dziwnego, że bazylika pod jego wezwaniem uchodzi za jeden z najwspanialszych budynków Wenecji. Wzbudza emocje wśród znawców sztuki i historyków. W 828 r. kupcy sprowadzili zwłoki św. Marka Ewangelisty z Aleksandrii. W budowli widać wpływy bizantyjskie, ale gromadzone przez ponadtysiącletnie dzieje świątyni dzieła sztuki pochodzą z rozmaitych okresów i zachwycają różnorodnością, przepychem. Mozaiki zdobiące główną fasadę od strony Placu św. Marka stworzono w końcu średniowiecza i zajmują one powierzchnię czterech tysięcy metrów kwadratowych. Wspaniale prezentuje się utrzymany w stylu bizantyjskim Złoty Ołtarz oraz sprowadzony w 1204 r. z Konstantynopola krucyfiks Capitello del Crocifisso. Sama zaś bazylika stanowiła muzyczne południowej Europy do XVII wieku, a status dyrektora muzycznego był bardzo wysoki. Dzięki pierwszym drukarniom nut powstał stylu muzyczny zwany szkołą wenecką. Jednym z wybitniejszych artystów na stanowisku kapelmistrza był Claudio Monteverdi, jeden z ojców opery.
Przed bazyliką znajduje się wspomniany Plac św. Marka. Obecny kształt został nadany mu z okazji negocjacji cesarza Fryderyka Barbarossy i papieża Aleksandra III i właśnie na nim obchodzono publiczne święta w tym i najsłynniejsze po karnawale – zaślubiny z morzem. Często plac jest zalewany; ustawia się wtedy specjalne platformy dla pieszych. Stąd widać już Pałac Dożów i Piazzetta di San Marco. Przy placyku znajduje Libreria Sansoviniana, budynek biblioteki narodowej, w której można podziwiać freski wielkich mistrzów: Andrea Palladio, Jacopo Tintoretto, Paolo Veronese i Tycjana.
Patrząc na lekką konstrukcję Pałacu Dożów, trudno uwierzyć, że początkowo miał pełnić funkcje obronne. Zbudowano go na miejscu dawnego zamku w IX wieku, ale w XI musiano go odbudować po pożarze. Dlatego właśnie budynek jest perłą weneckiego gotyku. W XV wieku dobudowano słynne Schody Gigantów zaprojektowane przez Antonia Rizzo. Można obejrzeć wnętrza pałacu m.in. Salę Wielkiej Rady oraz renesansowy dziedziniec kończący się przy bazylice albo Most Westchnień, którym mieli przechodzić przestępcy z więzienia do obradującego w pałacu Trybunału Kryminalnego i żegnać się z wolnością albo i z życiem. Nadal można nim przechodzić podczas zwiedzania Muzeum Opery mieszczącego się w budynku. Przy Placu św. Marka mieści się także Stara Prokuracji i ciekawa wieża zegarowa zaprojektowana przez Maura Codussiego, z której oprócz godziny można odczytać porę roku i fazę księżyca. Nad tarczą umieszczono skrzydlatego lwa św. Marka i Madonnę z Dzieciątkiem.
Jednym z najbardziej charakterystycznych budynków Wenecji jest most Rialto zbudowany w miejsce dawnego mostu drewnianego, który zawalił się w czasie parady łodzi. Obecna konstrukcja pochodzi z XVI wieku i zachwyca nie tylko urokiem architektury, ale i widokiem, jaki roztacza się z niego na Wielki Kanał, który zwiedzać można gondolą lub tramwajem wodnym.
Wenecja, miasto wybudowane na lagunie, była szczególnie narażona na epidemie. Po jednej z nich jako wotum dziękczynne wzniesiono bazylikę Santa Maria della Salute. Front budowli wychodzi na Wielki Kanał, zaś sama świątynia utrzymana została w barokowym stylu. W środku znajdują się dzieła Tintoretta i Tycjana.
Także przy tym kanale wznosi się pałac Ca' d'Oro, którego ciekawe dzieje zaowocowały podziałem budowli i różnym rozwojem jej części, przez co wydaje się nieco eklektyczny. Sama w sobie architektura może i jest ciekawa, ale warto tam zajrzeć dla niezwykłych obrazów: choćby z powodu słynnej „Wenus przed lustrem” pędzla Tycjana. Kolejny pałac i galeria sztuki przy Wielkim Kanale to barokowy Ca' Rezzonico. Przytłoczeni historią mogą zajrzeć do nigdy nieukończonego Palazzo Venier dei Leoni, w którym mieszczą się niezwykle bogate zbiory sztuki współczesnej Peggy Guggenheim. Inne zbiory nowoczesnego malarstwa znajdują się w pałacu Ca' Pesaro.
Wenecja ma też dzielnicę żydowską, zwaną wprost gettem. Warto zajrzeć tam do Synagogi Hiszpańskiej wybudowanej przez uciekinierów wygnanych z półwyspu iberyjskiego albo do skromnej Synagogi Włoskiej, która służyła biedocie.
Miłośnicy muzyki z pewnością zajrzą do Teatro La Fenice – największego teatru Wenecji, który zasłynął najlepszymi operami Włoch.
To oczywiście tylko niektóre z zabytków Wenecji. Ma ich ona wiele – można to zrozumieć, wjeżdżając na wieżę św. Marka na wysokość 99 m. Widok jest imponujący, choć budynki zasłaniają kanały. Nie sposób obejrzeć wszystkiego.
Przed wycieczką do Wenecji trzeba pogodzić się z pewnym faktem. Jedzie się do miejsca, które od stuleci przyciąga podróżnych z całego świata. To oznacza komercjalizację, tłok i wysokie ceny. Przed pewnymi przykrościami można się zabezpieczyć. Muzea warto odwiedzić z rana, kiedy pracownicy nie są jeszcze zmęczeni tłumaczeniem w kilku językach naraz, że nie wolno dotykać eksponatów. Znajdą czas by odpowiedzieć na pytania, wspomnieć o ciekawostkach. Popularne miejsca takie jak Plac św. Marka lepiej odwiedzić o zmierzchu albo w nocy, a jeżeli nie chce się wydać majątku na pizzę w nastawionej na turystów restauracji, warto zabłądzić w mniejsze uliczki, popatrzeć, gdzie jadają miejscowi – będzie taniej i smaczniej. Warto też spróbować mniej popularnych specjałów włoskiej kuchni, np. czarnego spaghetti z owocami morza. Jeżeli zrobi się wcześniejszy rekonesans i sprawdzi trasy tramwajowe, można wybierać dłuższe, mniej oblegane i ciekawsze trasy. To oczywiście opcje dla zwiedzających na własną rękę, ale dzięki tym radom można zaoszczędzić sobie stresu.
Jedzenie można kupić w Rialto, na jednym z targowisk albo w bacari, barach z przekąskami. To, co odróżnia Wenecję od innych regionów Włoch to większe bogactwo owoców morza, silne wpływy arabskie i bizantyjskie. Trudno to dostrzec w restauracjach z menu sporządzonym pod typowego turystę, który z Włochami kojarzy pizzę i makaron. Typowe dla Wenecji dani to np. sardynki lub bakłażany w sosie saor, który przyrządza się z cebuli, rodzynek, octu, orzeszków pinii i oliwy. Więcej niż makaronu używa się ryżu – np. we wspaniałym risi e bisi – kremowym risotto z szynką, selerem naciowym i cebulą albo risotto z mątwą i krabem granseola. Z dań rybynych popularny jest suszony lub wędzony dorsz w parmezanie i przyprawach podawany np. na grzankach. Wenecjanie robią też pączki w dość egzotyczny dla nas sposób – z dyni (frittelle di zucca).
Weneckie wina to Prosecco wytrawne lub półsłodkie, półmusujące lub musujące, owocowe Bardolino, Valpolicella, Soave, Verduzzo, Pinot Grigio. W bacari można spróbować grappy, czyli destylatu z winogron o wysokiej zawartości alkoholu.
Wenecja posiada dwa lotniska Marco Polo i Treviso. Lowcosty latają z reguły na to drugie lotnisko, oddalone bardziej od brzegu.
Z Niemiec do Wenecji można dolecieć za 20 euro: Ryanair z Dusseldorfu, Franfurtu oraz Bremy. Na Marco-Polo latają linie: Swiss, Austrian Airlines, Lufthansa, Airfranse, a z Treviso: Ryanair, Wizzair. Tanie podróże zaczynają się z Niemiec (20 euro w jedną stronę), takie połączenia oferuje Ryanair. Z Polski rzadko zdarzają się loty bezpośrednie. Najtańsze loty są poza sezonem turystycznym, który wypada między połową czerwca a połową września.
W ramach troski o własne bezpieczeństwo należy dobrze zabezpieczać telefon, portfele i aparaty. W zatłoczonych miejscach, takich jak Plac św. Marka grasują kieszonkowcy. Lepiej uważać na naciągaczy i pseudoprzewodników, którzy często oszukują klientów. Włosi są z natury przyjaźni, ale turyści ich męczą.
Na przełomie sierpnia i września odbywa się najstarszy festiwal filmowy Mostra Internazionale d'Arte Cinematografica. Karnawał wenecki rozpoczyna się w drugim dniu Bożego Narodzenia i trwa do ostatków.
Obywatele Unii Europejskiej nie potrzebują wizy, wystarczy im dowód tożsamości. Obowiązuje waluta euro. Włosi na ogół władają angielskim na poziomie komunikatywnym.
Sprawdź także: loty do Neapolu | tanie loty z Wenecji do Rzymu | loty do Florencji | Palermo | Warszawa - Turyn WizzAr | Tanie loty do Wenecji z Berlina